سالگرد یک آغاز

هفته گذشته هفته شلوغی بود. پر بود از رخ دادهای معمولی و هیجانهای بی شمار...

مهم تر از همه سالگرد 19 سالگی عقدمان بود که به خاطرش انتظار یک اتفاق زیبا و هیجان مربوطه اش را در شهرمان جا گذاشته و خود را سریع به خانه رساندم.

هیچ رخدادی زیباتر و هیجان انگیزتر از آن نیست که سالگرد رویدادهای مهم زندگی را در خانه و کنار خانواده ات سپری کنی.

اصلا سالگردها برای همین گرامی داشته می شوند که یادآور شوند سرآغاز رویش جوانه های عشق و امید بوده اند و تو به پشت سرت نگاهی بیندازی و مرور کنی دو دهه ی پر فراز و فرود را و ناخودآگاه بر لبانت لبخندی نشیند که تفاضل ان رخدادها دلی گرم و سرایی پرمهر است که از پس صدها کیلومتر تو را به خود می خواند. بعد لبخندت را به عطر دسته گلی معطر کرده و تقدیم همسری کنی که پای اجاق گاز ایستاده و با عشق برایت چلوگوشتی می پزد و که خوش مزه تر از آن را هیچ جا نمی یابی!

خدا را سپاس گزارم که در آستانه ورود به بیست سالگی زندگی مشترک، همراه و همدلیم و چشم امید به آینده ی روشن و نیک دوخته ایم.

                                                                                                                     پیوند پایدار!

تعطیلات خود را چگونه گذراندید2

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

تعطیلات خود را چگونه گذراندید؟

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

مردم ایران! تبریک

با ننه جیران نشسته ایم پای گزارش بیانیه پایانی مذاکرات...

-:  این کیه داره حرف میزنه؟

-: وزیر امور خارجه ایرانه.

- : چه خوب حرف می زنه. معلومه خیلی باسواده! خوش به حال زنش.

-: ننه! چرا خوش به حال زنش؟

-: آخه هم باسواده. هم همه مردم ایران و دنیا می شناسنش.

-: 

بعد از کمی:

-: ننه اون خانمه کیه؟

-: مسئول سیاست های خارجی اتحادیه اروپا!

-: خوش به حالش!

-: چرا؟

-: ببین چقدر مهمه! هفت تا مرد وایستادند عکس می گیرن؛ فقط اون یکی زنه! 

اونم زنه، منم زن!

-: 

پی نوشت: نمی دانم ننه جیران با چه معیاری متوجه میزان سواد دکتر ظریف شد اما بی شک دکتر ظریف نعمتیست برای مردم ایران! 

شاد باشید که شادی حق ماست.

ناگهان چه زود دیر می شود

هنوز زود است سفره هفت سینم را جمع کنم.

نیمی از تعطیلات نوروز را در سفر بوده و هنوز از دیدن سفره ام سیر نشده ام.

پذیرای تعداد اندکی از میهمانان نوروزی هر ساله بوده ام.

و مهم تر از همه آن که به قدر کافی استراحت نکرده و خستگی عروسی چند روز پیش تر در تنم جا خوش کرده است.

حیف سیزده نوروز خیلی زود رسید.