انرژی مثبت

سفره ناهار که جمع می شود، بالشی می آورم و جلوی تلویزیون دراز می کشم. بچه ها هم برای استراحت به اتاقشان می روند و همسر که پای کامپیوتر نشسته است، دقایقی بعد به من ملحق می شود. نمی دانم کی خوابم برده است اما با شنیدن صدای پسرم از خواب بیدار می شوم اما دلم نمی خواهد از زیر پتو بیرون بیایم.

پسر به آشپزخانه می رود و کتری را پر از آب می کند و روی گاز می گذارد. صدای فندک گاز را می شنوم و باز بیهوش می شوم.

پسرم مدام شوخی می کند و حرف می زند تا من و همسرم را بیدار کند اما باز هم چشمهایم خواب دارد.

سینی چای را کمی آن طرف تر می گذارد و تلویزیون را روشن می کند و صدایش را بلند می کند اما من هنوز خوابم می آید.

پسرم بلند می گوید: بابا بلند شو! بشـ.ار اسـ.د فرار کرده!همسرم با خوش حالی از خواب می پرد ولی با دیدن خنده های پسرم، لبخندش محو می شود.

حالا دیگر من هم بلند می شوم. پسرم را سرزنش می کنم که یک روز هم که خواسته ام بخوابم، او نگذاشته است. چشمم که به ساعت می افتد، آه از نهادم بر می آید. درست سه ساعت خوابیده ام. سریع چایم را می خورم و آماده می شوم.

در مقابل چشمان حیرت زده خانواده اعلام می کنم که کلاسی دارم که ساعت شروعش پنج و نیم بوده است و از خانه بیرون می زنم.

در حیاط به سمت در می روم، صدایی مرا به خود می خواند:« آهای خانم خوشگله! »

سرم را به سمت بالا بر می گردانم، حاج خانم را می بینم که سرش را از پنجره بیرون می آورد و می پرسد: « کجا می روی؟»

عجله دارم اما با خوشرویی مقصدم را اعلام می کنم و خداحافظی می کنم. عجیب است با همان جمله انرژی گرفته ام.

دست هایم را در جیب پالتو فرو می برم و با سرعت به سوی کلاسم راه می افتم که دویست متر آن طرف تر است اما صدای حاج خانم هنوز در گوشم طنین انداخته است: آهای خانم خوشگله...

لذتی دارد بس دلنشین! خوشگل ببینندت و خوشگل صدایت کنند...

...................................................................................................................................

بانویی که با نام شیرین برایم ایمیل گذاشته اید، خوش حال می شوم بتوانم برای حل مشکلتان کمکی کنم.