جمعه نوشت

امروزم به پخت و پز گذشت.

صبح پروژه آماده کردن باقلا را که از دیروز عصر شروع کرده بودم، به پایان رساندم و بعد دست به کار تهیه پیراشکی گوشت شدم. آرد را خمیر کردم و تا ور بیاید، مقدمات ناهار را آماده کردم.

خمیر که ور آمد، پیراشکی ها را درست کرده و پختم.

چون مقدار آرد را چند برابر کرده بودم، خمیر بیشتری داشتم. آخرین سینی که از فر در آمد، ساعت 2 بود. به پیشنهاد بچه ها مقداری از پیراشکی ها برای ناهار صرف شد و پخت برنج به شب موکول شد.

و الان من خیلی انرژی گرفته ام از پخت باقلاپلویی که با باقلای تازه طعم دیگری دارد و خانواده ام از خوردن آن لذت برده اند.

پی نوشت:

1- رسپی خوبی بود و پیراشکی ها عالی از آب درآمدند. تقریبا رژیمی بودند. مخصوصا آن که شکل گل است؛ جان می دهد برای میهمانی افطاری.

2- پسرم خیلی با محبت است. همیشه از دست پختم تعریف کرده و به به و چه چه می کند.

گاهی اوقات با شنیدن مهربانی هایش یاد عباس پسر کوکب خانم می افتم.

شما یادتان هست وقتی عباس غذا می خورد، چه می گفت؟