این روزهای پایانی

5 خرداد: لیست ها را معاون اجرایی تحویل دادم. این یعنی دو آزمونی که بعد از این تاریخ برگزار کردیم و به این بهانه، بچه ها را به مدرسه کشاندیم، زرشک، کشک یا چیزی در همین مایه ها بود...

8 خرداد: جشن الفبا گرفتبم. در نهایت سادگی و بی رمق از آن چه بر فربد رفته بود و استرسی که تحمل کرده بودم. فقط برای خالی نبودن عریضه...

آن همه شور و شوق تمرین سرود و دکلمه و ... با بچه ها نمی دانم چه طور یکباره دود شد و به هوا رفت.

اگر شعف و شادی بچه ها و اجراهای زیبایشان نبود، نمی دانم چه طور می خواستیم جواب اولیا را بدهیم. من که نه مدیر ...

11 خرداد: سیاهه ها و دفتر و دستک ها و کلید کمد و ... را تحویل معاون آموزشی دادم و تا ظهر در مدرسه ماندیم. خدا را شکر! کتابم را با خود برده بودم.

پی نوشت:

_ همکارمان کولر را روشن کرده بود.

مدیر: که این کولر را روشن کرده؟ آبش وصل نیست.

من سرخ زبان: خوب وصلش کنید.

مدیر .... : برای همین دو روز باقی مانده؟

بعد مدیر .... کولر اتاق خودش را روشن کرد و فرمود: همکاران خانم هم تشریف بیاورند به دفتر ما.

به کلاسم رفتم و پنجره ها را باز کرده و پنکه را روشن کردم و تا ظهر کلیدر خواندم.

_ بدانید و آگاه باشید که دفتر همکاران و آقای مدیر، دو اتاق تو در تو است و البته کلید کولرهایشان کنار هم با این تفاوت که یکی روشن و دیگری خاموش ...

_ از قبل با مدیر هماهنگ شده بود که جشن الفبا در نمازخانه برگزار شود.

به مستخدم گفتم: کلید این کولر کجاست که روشنش کنم؟فرمودند: آبش راه اندازی نشده است.

 دریغ از یک پنکه برای خنک کردن 80 نفر میهمان.

_ 12 و 13خرداد بیکار در مدرسه چه کنم؟ چه می شود اگر با خود دف ببرم و تمام درسهایی را که به خاطر امتحانات بچه ها کنار گذاشته بودم، تمرین کنم؟

خدایا! سرو کار مرا به گداصفتان مینداز. آمین