عادت

توپک هویجی پخته بودم به چه خوش مزگی!

فقط پسرم استقبال کرد و لاغیر...

کمی برای همسایه ای بردم که از قضا مهمان داشت.

آن قدر با لذت خوردند و تعریف کردند که باورم نمی شد.

.

.

.

چند دقیقه بعد در خانه: توپک هایم خیلی هم خوش مزه بودند. مردم آن قدر تعریف کردند اما شما انگار نه انگار... ناسپاس ها!

اهل خانه:

من:

پی نوشت: آن قدر خوراکی های خوش مزه به خوردشان داده ام که برایشان عادت شده...

پیرو همین مورد، امشب شام نداریم.