این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

من به خود می بالم!

هوا سرد شده و بوی پاییز به مشام جان می رسد...

امروز شاگرد داشتم و تدریس مرا به حال و هوای روزهای مدرسه برد.

دلم برای بودن با بچه ها تنگ شده است...

........................................................................................................................................................................

وقتی یادم می آید که دانش آموزان من در پایان سال چه قدر توانا و موفق بودند، به خود می بالم. بی شک بعد از توانایی هایی که پروردگار در وجود آنها به ودیعه نهاده و زحمات والدین و کوشش دانش آموزان، تلاش من نیز در موفقیت آنان سهم بسزایی داشته است.

 نتیجه این تست نشان می دهد که شغل من متناسب با تیپ شخصیتی ام می باشد. هر چند سختی های خاص خود را دارد، اما به خود می بالم که از عهده آن به خوبی برمی آیم.

پی نوشت: من یک معلمم و خوب می دانم که تا با کفش های کسی راه نرفته ام، درباره راه رفتنش قضاوت نکنم اما این باعث نمی شود که توانایی های خود را کتمان کنم و خدای را بدان سبب شاکر نباشم.

خدایا! برای شادمانی، تندرستی، توانگری ، عشق پایدارم  و هر آن چه به من داده یا نداده ای، سپاس می گذارم.

عیدی

عیدی خدا بر سر هر کوی و برزن این شهر بزرگ باریدن گرفت.

هوا بس لطیف و بهاری است.

کاش روحمان هم بهاری شود!

مسابقه ای که شرکت داده نشدم...

 

این عکس آخرین افطار ماه رمضان امسال است. برای شرکت در مسابقه گرفته بودم اما یادم رفت کنار سفره کاغذ اسم انجمن را قرار بدهم و در مسابقه شرکت داده نشدم. حالا اینجا گذاشتمش تا یادگاری بماند!

پخت و تزیین شله زردش هنر دست گل دخترم است.

این هم عکسی از نمایی دیگر برای بهتر دیدن شدن دسر به درخواست مریمی عزیز

دسر پان اسپانیا که برای تزیین از ژله بلوبری و پاستیل استفاده کردم.

برای این که دسرم قالبی برش بخورد، مایعش را کمی بیشتر حرارت دادم. برای همین روی آن ترک خورد.

همایون و فرخنده باد