آسمون فیروزه‌ای زندگی من
خیر و صلاحم را درپرتو زرین و شکوهمند رفعت می بینم. اکنون گندمزارهای طلایی الهی رو به رویم قرار دارد و مرا به خود می خواند.آسمون فیروزه‌ای زندگی من
خیر و صلاحم را درپرتو زرین و شکوهمند رفعت می بینم. اکنون گندمزارهای طلایی الهی رو به رویم قرار دارد و مرا به خود می خواند.درباره من
خدایا! برای شادمانی، تندرستی، توانگری و عشق پایدارم سپاس می گذارم.
ادامه...
پیوندها
- ...
- مزه
- زمزم
- منیرو
- بولوت
- Toster
- یلدانگار
- آذردخت
- مثل ماه
- شادمانه
- گیس طلا
- حکیم بانو
- مطبخ رویا
- بلورین بانو
- Eversveet
- برای خودم
- بانو و میرزا
- خانوم دکتر
- 101recipe
- کاغذ رنگی
- خوشبختیم
- نگین شیراز
- ترنج . . . ام
- لذت آشپزی
- کوله پشتی
- لیدی متاهل
- مارال و آلنی
- طلوع آرامش
- هوپ بی صدا
- مثل هیچکس
- آشپزی رنگین
- میرزاده خاتون
- رها در گندمزار
- عطر بهار نارنج
- ایران را بگردیم
- بنفش ارغوانی
- آبی دریا قدغن
- ایده های لازیکا
- انجمن خانم گل
- رویاهای یک رویا
- زندگی می بافم
- آش شله قلمکار
- یه دختر معمولی
- روزهای مهرآفرین
- نو دلم مونده بگم
- لذت کمتر داشتن
- مرز چهل سالگی
- پابرهنه تا بهشت
- کارگاه آشپزسازی
- آشپزی لیدی الهام
- یادداشت های صحرا
- کفترچاهی یک جفت
- دختری مستقر در ماه
- اردیبهشتی تمام عیار
- آهویی که می نویسد
- این جا مدرسه نیست
- ماجراهای گلابتون بانو
- روزهای غریب یک دکتر
- خانم و آقای اردیبهشتی
- می نویسم از تن تو تا ...
- وب نوشته های یک جراح
- بدبختی های یک زن چاق
- ... خانومی که شما باشی
- امروز لی لی چی می خونه
- بهشت کوچکی به نام خانه ما
- پروانه ای روی شانه دلتنگی من
- خاطرات من به عنوان مادر و همسر
- بافتنی ،خیاطی،کاردستی وآشپزی
- منبع روبان دوزی و دوختهای تزئینی دانا
دستهها
ابر برجسب
یک داستان واقعی ننه جیران ننه جیران عشق است زندگی جاریست میهمان حبیب خداست بسیار سفر باید دف پدرم این دهه هشتادی های بی نظیر خواب اللهم اشف کل مریض رمضان را دوست دارم مرگ حق است راضی ام به رضای خدا زندگی زیباستجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مهر 1395 4
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 9
- فروردین 1395 2
- اسفند 1394 4
- بهمن 1394 4
- دی 1394 5
- آذر 1394 6
- آبان 1394 6
- مهر 1394 6
- شهریور 1394 9
- مرداد 1394 6
- تیر 1394 9
- خرداد 1394 13
- اردیبهشت 1394 7
- فروردین 1394 5
- اسفند 1393 8
- بهمن 1393 8
- دی 1393 16
- آذر 1393 7
- آبان 1393 7
- مهر 1393 10
- شهریور 1393 11
- مرداد 1393 14
- تیر 1393 19
- خرداد 1393 9
- اردیبهشت 1393 12
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 13
- بهمن 1392 19
- دی 1392 12
- آذر 1392 16
- آبان 1392 21
- مهر 1392 17
- شهریور 1392 18
- مرداد 1392 30
- تیر 1392 40
- خرداد 1392 28
- اردیبهشت 1392 28
- فروردین 1392 17
- اسفند 1391 22
- بهمن 1391 29
- دی 1391 25
- آذر 1391 7
آمار : 490932 بازدید
Powered by Blogsky
سرکوفت
نرفتیم شهربازی!
فکر کنید. امروز صبح رفتند دنبال مجوز
. اداره هم مجوز نداده و گفته برای هیچ اردوی تفریحی مجوز نمی دهد.
به بچه ها گفته بودیم فقط برای دو زنگ کتاب بیاورند. هر چند بیشترشان گوش نداده و همه کتاب هایشان را آورده بودند اما به خانه کسانی که نزدیک بود، زنگ زدند که برای بچه ها کتاب بیاورند.
نمی دانم این سامانه پیام کوتاه مدرسه برای چیست؟ یعنی مدیر نباید پسوردش را داشته باشد.
نمردیم و از بچه هفت ساله هم سرکوفت شنیدیم.
آفرین
سه‌شنبه 24 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 05:23 ب.ظ
اووووف امون از بچه های این دوره که زبونشون دو ماره و بزرگتر و گوچیگتر هم که کشکککه باسشون!
والا! نمی دونید بعضی ها چه زبونهایی دارند. البته بیشترش تقصیر بزرگتراشونه!
بچه های این دوره که بلان خواهر
چه خوب شد مجوز ندادن
خب به خیر گذشت
اخییییییش خیالم راحت شد
ببخشید نگرانتون کردم.
ای ول خدا رو شکر!
چقدر باحال! بچه هم سرکوفت بزنه :)))))))))
ما ک دانشگاهم رفتیم همش زدن تو سرمون
ببین برسن ب اونجا چیکار میکنن
یه چیزی می گم یه چیزی میشنوید.چند تا کلمه داده بودم جمله بسازند یکی برای اجازه نوشته بود.
خانم اجازه؟ زیر میزم پیازه!
از جوابی که به خانوم میم دادی کلی خندیدم. راستش مامان من مدیر مدرسه بودن. واااای نمی دونی بچه ها چه نامه های بامزه ای برای مامانم می نوشتن. سالها قبل یکیشون نوشته بود خانم مدیر خیلی نامردی که فلانی رو بیشتر از من دوست داری.
خودمونیم خدارو شکر که نرفتین شهربازی. خیال منم راحت شد.
ولی خب رک گوییشون از روی صداقتشونه نه از روی رندی یا احیانا بدجنسی!
خداییش خودم خیلی خوشحال شدم که نرفتم. چه کاری. هر بچه ای با پدر و مادرش میره. بیشتر هم بهش خوش می گذره! والا!
آخی این بچه های طفلکی چقدر دپرس شدن
می تونم حالشون رو درک کنم.
چوب بی برنامگی آقایان مدیر و معاون رو من و بچه ها خوردیم.
اااا پس واسه همینه که دخترک مارا هم نبردند پارک ابی !!!
بله!
واقعا اگر هر کدوم از ما حساسیت شغل خود را درک می کردیم این همه مشکل نداشتیم
فرمایشتن متینه!
بخیر گذشته
بچه های این دوره زمونه که
خدا رو شکر کنسل شد دردسری بود پر اضطراب. اگه دلتون خواست رمز بدین .
آخ! میشه آدرس بذارین. هر چی فکر می کنم اسم وبلاگتون یادم نمیاد.