هوا سرد شده و بوی پاییز به مشام جان می رسد...
امروز شاگرد داشتم و تدریس مرا به حال و هوای روزهای مدرسه برد.
دلم برای بودن با بچه ها تنگ شده است...
........................................................................................................................................................................
وقتی یادم می آید که دانش آموزان من در پایان سال چه قدر توانا و موفق بودند، به خود می بالم. بی شک بعد از توانایی هایی که پروردگار در وجود آنها به ودیعه نهاده و زحمات والدین و کوشش دانش آموزان، تلاش من نیز در موفقیت آنان سهم بسزایی داشته است.
نتیجه این تست نشان می دهد که شغل من متناسب با تیپ شخصیتی ام می باشد. هر چند سختی های خاص خود را دارد، اما به خود می بالم که از عهده آن به خوبی برمی آیم.
پی نوشت: من یک معلمم و خوب می دانم که تا با کفش های کسی راه نرفته ام، درباره راه رفتنش قضاوت نکنم اما این باعث نمی شود که توانایی های خود را کتمان کنم و خدای را بدان سبب شاکر نباشم.
خدایا! برای شادمانی، تندرستی، توانگری ، عشق پایدارم و هر آن چه به من داده یا نداده ای، سپاس می گذارم.