لطفا این روزها بیشتر بنویسید.
وبگردی می کنم. شاید کمی حواسم پرت شود.
دل آه برمی آورد: برایت بمیرم برادر. به حنجره نرسیده، عقل برزبان جاری می کند: خدایا رضایم به رضایت. شکر!