این روزها ننوشتن خیلی ها را به چشم دیده ایم...
گویا باز همه زمزمه بسته شدن وبلاگ دیگری می آید.
یادت باشد هر چند بی صدا آمدی اما چنین بی صدا رفتن رسم مروت نیست. رفاقت تمام کن.
تا زنده ای، در برابر کسی که به خود علاقمند کرده ای، مسئولی!
زنده یاد: خسر شکیبایی