آسمون فیروزه‌ای زندگی من

خیر و صلاحم را درپرتو زرین و شکوهمند رفعت می بینم. اکنون گندمزارهای طلایی الهی رو به رویم قرار دارد و مرا به خود می خواند.

آسمون فیروزه‌ای زندگی من

خیر و صلاحم را درپرتو زرین و شکوهمند رفعت می بینم. اکنون گندمزارهای طلایی الهی رو به رویم قرار دارد و مرا به خود می خواند.

خدایا راضی ام به رضایت. سخت است خواهری برای سنگ مزار برادرجوان و نوعروسش دنبال شعر بگردد...








پی نوشت: دوستان نویسنده! اگر شعر یا متن مناسبی سراغ دارید، خوشحال می شوم برایم ارسال فرمایید.

دایی

دریا را درس داده ام.

صامتها را با مصوتها ترکیب کرده و روی تخته می نویسم و برای هر کدام مثالی می زنم.

یـ + ا  =>     یا     مثل:  دریا

یـ + و  =>     یو    مثل:  داریوش

یـ + ی =>    یی   مثل:  دایی

و اشک هایم فرو می ریزند...

غمنامه

آخرین شب زندگیش به ما زنگ زد. با هر چهار نفرمان صحبت کرد.

نه تنها به ما که به خیلی از اقوام و آشنایان تلفن کرده و احوال پرسیده بود.

کمتر از 24 ساعت به رخ دادن حادثه، ازدوستانش خواسته بود عکسی به یادگیری از وی بگیرند.

وقتی برای سفارش حلوا به قنادی رفتیم، خانمی که بارها به سفارش برادر جوانمرگم برای مراسم پدرم حلوا پخته بود، بی تاب شد و آن چنان گریست که ما را هم تحت تاثیر قرار داد. می گفت: تقریبا بیست شب پیش ساعت یازده شب از کرج زنگ زده و احوال مرا پرسیده است...

برادر! می دانستی به زودی دست اجل تو را پرپر خواهد کرد که چنین می کردی؟

خدایا! زین پس چه کسی به من تلفن نموده و احوالم را خواهد پرسید؟

پروردگارا! راضی ام به رضایت! اما از همین حالا تا ابد دلتنگم برای برادری که به شهادت همگان مهربان ترین ، خوش خنده ترین و بذله گوترین ما بود.

یا رحیم! به حق مهربانی و محبتش، او را قرین رحمتت بگردان.آمین



پی نوشت: پدر! خوب با پسرت خوشی که دیگر به خوابم نیامده ای!

سپاس

وقتی مصیبتی فرا می رسد، غم همچون کوهی بر قلبت سنگینی می کند و تو را درهم می فشارد چنان که در خود توان مقاومت نمی بینی. اما هر دیدار، تلفن یا پیام تسلیتی تکه ای از آن کوه بزرگ را جدا کرده و فرو می ریزد. به تدریج که مراسم ختم و هفتم و ... برگزار می شود، به خود آمده و می بینی که توانسته ای تاب بیاوری...

خوب که می اندیشی، درمی یابی که این مهم میسر نبوده مگر به یاری لطف و همدردی اقوام و آشنایان و دوستان...

و من این بار هم تاب آوردم.

ازهمه دوستان، آشنایان و اقوامی که نشان این جا را ندارند و شما عزیزانی که به این خانه مجازی آمده و تسلیت گفته یا با پیامهای پرمهرتان به من آرامش بخشیدید یا در ختم قرآن شریک شدید، سپاس گزارم.

هم چنین ازعزیزانی که دیروز به مسجد تشریف آوردند و موجبات تسلی خاطر ما را فراهم نمودند، تشکر می نمایم.

عمرتان پربرکت، باعزت و دراز باد.

روح جمیع درگدشتگان قرین رحمت حق! آمین.



خدایا! برای شادمانی، تندرستی، توانگری، عشق پایدار و دوستان خوب مهربانم سپاس می گذارم.

غم چونان کوه عظیم است...


پسرم به کلاس زبان رفته و دخترم اتاقش را مرتب می کند.

زن و شوهر همدیگر را بغل کرده و از خاطراتشان می گوییم و بر خود می گرییم...

خدایا صبر عطا کن.آمین.